میزان انرژی ما به میزان سلامتی ما بستگی دارد. همه ما آدمها یک اندازه زمان در اختیار داریم، بنابراین تفاوت بین ما درمیزان انرژیی است که برای قسمت های مختلف زندگی خود میگذاریم.
سلامتی ما به چهار نوع انرژی بستگی دارد:
1- فیزیکی.
2- منطقه.
3- عاطفی.
4- ذهنی.
ما برای هر یک از این بخشها انرژی جداگانه ای صرف میکنیم.

آیا برای شما این سوال پیش آمده که چرا برخی از افراد با این که به خوبی غذا میخورند، ورزش میکنند و حتی خوب فکر میکنند اما از زندگی خود رنج میبرند ؟
احساس نارضایتی عمومی، احساس اضطراب و احساس ناخوشایند نسبت به پیرامون. برای داشتن انرژی خوب و وضعیت جسمانی و روحی مناسب باید تمام انرژی شما که در بالا نام برده شد با هم هماهنگ باشند. اضطراب و افسردگی نشانه ای است که شما را از بالا رفتن از اوج گرفتن باز میدارد و شما شروع میکنید به نادیده گرفتن زندگی عاشقانه، خانواده، دوستی، ادامه تحصیل و ...
اینها بخشهایی از وجود همه ماست که برای بدست آوردن و پایدار موندن این بخش ها نیازاست که ما دارای سلامت ذهنی، احساسی و معنوی عمیق باشیم و تمام این موارد به خودی خود سلامت جسمی ما را آشکار می سازد .

بنابراین سلامتی ما فراتر از تغذیه، ورزش و خواب است. مسئله مهم بیشتر مردم این است که نمدانند چگونه یک زندگی آگاهانه داشته باشند. هیچ چارچوبی برای یک زندگی آگاهانه وجود ندارد، اطلاعات در همه جا دیده میشود اما در روش غیر ساختاری و جداگانه مصرف میشود و یا فقط به طبقات خاصی از جامعه تعلق دارد و همه مردم نمیتوانند ازآن بهره ببرند.
ما برای یک زندگی خوب نیاز به سلامت جسم، سلامت روان، سلامت روح و سلامت معنوی داریم. برای داشتن یک زندگی ایده آل که همه این موارد در گروء داشتن سلامتی جسم است، در ابتدا باید خود را دوست داشته باشیم.